βεβαρυμενες συνθηκες οδηγησης

Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας των λιπαντικών τα τελευταία χρόνια, οφείλεται κυρίως στην απαίτηση των κατασκευαστών για μεγαλύτερα διαστήματα συντήρησης και κατ’ επέκταση αλλαγής των λαδιών του κινητήρα. Τα δε διαστήματα ορίζονται αυστηρά μόνο από τον κατασκευαστή του κινητήρα και για τους πρόσφατους κινητήρες, ποικίλουν από 15.000 χλμ. (ή 12 μήνες) και μπορούν να φτάσουν υπό προϋποθέσεις έως και τα 50.000 χλμ (ή 24 μήνες)! Τι σημαίνει όμως αυτό για τον κινητήρα και για την απόδοση του λιπαντικού και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν να επιτευχθούν;

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα ξεκινά με τον ορισμό των πραγματικών διαστημάτων συντήρησης, έχοντας πάντα υπόψιν τις οδηγίες του κατασκευαστή και τις ιδιαίτερες συνθήκες χρήσης του οχήματος. Με δεδομένο ότι ο κατασκευαστής δεν μπορεί να γνωρίζει τον τρόπο και τις συνθήκες χρήσης κάθε οχήματος, ορίζει τα διαστήματα βασιζόμενος κυρίως σε εργαστηριακές δοκιμές, οι οποίες ακολουθούν έναν συγκεκριμένο κύκλο λειτουργίας. Βασιζόμενος σε αυτό και γνωρίζοντας ότι οι πραγματικές συνθήκες οδήγησης είναι αισθητά πιο επιβαρυντικές για τον κινητήρα, ο κατασκευαστής ορίζει τα μέγιστα διαστήματα συντήρησης, τα οποία και αναφέρει στο εγχειρίδιο χρήσης του οχήματος.

Τα διαστήματα αυτά ορίζονται ως τα μέγιστα δυνατά και με σύντομη αναφορά σε εκείνες τις συνθήκες που ορίζονται ως ‘βεβαρημένες’ και που συντελούν στην μείωσή τους. Ποιες είναι λοιπόν οι λεγόμενες ‘βεβαρημένες’ συνθήκες χρήσης ενός οχήματος; Παρακάτω θα δούμε μια ΄συλλογή’ εκείνων των συνθηκών χρήσης που επηρεάζουν τα μέγιστα διαστήματα αλλαγής λιπαντικών, όπως αυτές αναγράφονται στα εγχειρίδια χρήσης των κατασκευαστών.

Συχνά επίσης, οι κατασκευαστές, προκειμένου να εξασφαλίσουν την έγκαιρη αλλαγή λιπαντικών, ενσωματώνουν αισθητήρες που συλλέγουν πληροφορίες, όχι μόνο για τα διανυθέντα χιλιόμετρα, αλλά και για το χρονικό διάστημα στο οποίο αυτά καλύφθηκαν, την θερμοκρασία του λιπαντικού και τον ρυθμό αύξησης αυτής, την περιεκτικότητα του λιπαντικού σε μικροσωματίδια, την πίεση του κυκλώματος λίπανσης, την κατανάλωση καυσίμου, τη στάθμη του λιπαντικού, την θερμοκρασία του συστήματος ψύξης, το φορτίο και τις στροφές του κινητήρα, έως και τη συχνότητα χρήσης του συστήματος πέδησης! 

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ο κατασκευαστής ορίζει τα διαστήματα συντήρησης βασιζόμενος στις ιδανικές συνθήκες χρήσης του κινητήρα. Έχοντα αυτά ως δεδομένο και με την χρήση αλγορίθμων, ο εγκέφαλος του οχήματος είναι σε θέση να κρίνει όχι μόνο πόσα χιλιόμετρα έχει διανύσει το όχημα, αλλά και σε τι συνθήκες χρήσης.  Μπορεί έτσι να αυξομειώσει ανάλογα τα διαστήματα συντήρησης, τα οποία δεν είναι πλέον σταθερά (fixed drain intervals), αλλά ‘ευέλικτα’ (flexible drain intervals). Η ρύθμιση της επιλογής των ευέλικτων (flexible) διαστημάτων αλλαγής είναι συχνά στην ευχέρεια του ιδιοκτήτη (ή του επαγγελματία) και έχει νόημα μόνο όταν οι συνθήκες χρήσης του οχήματος τείνουν προς τις ιδανικές. 

Σε διαφορετική περίπτωση, και εφόσον ο εγκέφαλος το κρίνει σκόπιμο, διαστήματα αλλαγής μπορούν να μειωθούν αισθητά. Αν για παράδειγμα ο κατασκευαστής ορίζει διαστήματα αλλαγής λαδιών από 15.000km – 30.000km (12-24 μήνες), υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μειωθεί το διάστημα έως και κάτω από 10.000km (και κάτω από 12 μήνες), εφόσον ο εγκέφαλος κρίνει ότι οι συνθήκες χρήσης είναι ιδιαίτερα βεβαρημένες. 

Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι τα διαστήματα αλλαγής ορίζονται πάντα σε χιλιόμετρα και ταυτόχρονα σε χρονικά διαστήματα (σε μήνες) και φυσικά η συντήρηση πρέπει να πραγματοποιηθεί όταν ένα από τα δύο επιτευχθεί πρώτο, έχοντας υπόψιν ότι όχι μόνο τα χιλιόμετρα, αλλά και τα χρονικά διαστήματα μειώνονται υπό συνθήκες βεβαρημένης χρήσης.